به گزارش موسسه راهبردی دیده بان به نقل از خبرگزاری تسنیم بنی گانتس رئیس ائتلاف آبی-سفید رژیم صهیونیستی، با قبول شروطی که آویگدور لیبرمن هفته گذشته مطرح کرد، توافق وی را برای ایجاد ائتلاف تشکیل دولت جلب کرد، توانست بیشترین شانس را برای تشکیل کابینه جدید رژیم صهیونیستی به دست آورد. حالا او مأمور تشکیل کابینه شده است اما کابینه ای که او تشکیل خواهد داد، از نقطه آغاز با مشکلاتی مواجه است که هر لحظه می تواند دولت او را از هم بپاشد.
مجموعه ای از مخالفان
ائتلافی که در حال حاضر گرد بنی گانتس جمع شده، مجموعه ای است از افرادی که دیدگاه های نسبتاً مخالفی با یکدیگر دارند. این دیدگاه های مخالف با وجود آنکه در جمع چپگرایان و میانه ها قرار گرفته اند اما مجموعه ای کاملاً متضاد هستند.
اعضای ائتلاف آبی- سفید
گابی اشکنازی، رئیس اسبق ستاد کل ارتش رژیم صهیونیستی دیدگاهی نزدیک به راستگرایان دارد و به دلیل مخالفت با نتانیاهو در این جمع حضور دارد.
موشه یعلون، وزیر جنگ اسبق دولت نتانیاهو، عضو حزب لیکود بوده است و دیدگاه های لیکودی دارد. او یک راستگرا محسوب می شود که تنها دلیل حضورش در جمع آبی و سفیدها مخالفت با نتانیاهو است. او شخصیت فرد محور نتانیاهو را مانع رسیدن به اهداف رژیم صهیونیستی می داند و به همین دلیل با او مخالف است نه اینکه دیدگاه راستگرایانه او را قبول نداشته باشد. بنی گانتس، کسی است که در دوره 2011 تا 2015 دولت نتانیاهو، رئیس ستاد مشترک ارتش بوده است و به دلیل فرماندهی دو جنگ 8 روزه سال 2012 و 51 روزه سال 2014 از سوی نتانیاهو تحسین و تقدیر شده است. اما با اختلافی که با نتانیاهو پس از آن پیدا کرد عملکرد نتانیاهو را نقد می کند و به همین دلیل روبروی وی قرار گرفته است. یائیر لاپید، وزیر دولت نتانیاهو پس از انتخابات سال 2015 رژیم صهیونیستی بوده است و صرفاً به دلیل اختلاف با نتانیاهو در مسائل اجتماعی و آموزشی و عملکرد فردمحورانه نتانیاهو در جناح مقابل نتانیاهو قرار گرفته است. او هم یک راستگرا محسوب می شود که نتانیاهو او را از جناح متبوعش جدا کرده است.
چپگرایان سنتی
مجموعه ای که تحت عنوان چپ سنتی شناخته می شوند از حزب کار، میرتز و گیشر تشکیل شده است. این مجموعه با دیدگاه های سوسیالیستی و دور از سرمایه داری ، نقطه مقابل دیدگاه های سرمایه داری اعضای آبی- سفید است. این رویکرد در امور اجتماعی و مسئله آموزش نیز کاملاً نقطه مقابل آبی- سفید هستند. تنها وجه مشترک این دو نگاه، توجه آنها بر حکومتی دموکرات و سکولار است که نمی تواند حلال تمام مشکلات آنها باشد.
لیبرمن و حزب «یسرائیل بیتینیو»
در کنار این مجموعه حالا آویگدور لیبرمن حاضر شده با قبول 5 شرطی که در مورد قانونگذاری ارائه کرده به این ائتلاف بپیوندد. لیبرمن یک راستگرای سنتی سکولار است. او تا سال 2018 همیشه همراه نتانیاهو بوده است. نقطه اختلاف او با نتانیاهو حریدی ها و مذهبی های سنتی است که اکنون با نتانیاهو همراه شده اند. اما سایر دیدگاه های او با راستگرایان و شخص نتانیاهو یکی است لذا از این حیث لیبرمن نقاط اختلافی بیشتری با این مجموعه دارد تا نقاط مشترک. از همه اینها مهمتر اختلاف لیبرمن با مجموعه حاضر در حضور فهرست مشترک عربی در کابینه جدید است.
لیبرمن به همان اندازه که حاضر نیست با حریدی ها در یک کابینه حاضر باشد، از آن بیشتر حاضر نیست در کابینه ای حضور داشته باشد که عرب های کنست حضور دارند. با شرایط موجود که چپگرایان و میانه ها به همراه فهرست مشترک عربی توانسته اند ائتلافی با 62 کرسی به وجود آورند قطعاً این مسئله یکی از نقاطی است که می تواند عمر این کابینه را کوتاه و نقاط اختلافی آن را بیشتر کند.
فهرست مشترک عربی
مجموعه فلسطینی های ساکن سرزمین های اشغالی 1948، که با 4 حزب، تحت عنوان فهرست مشترک عربی در انتخابات 2 مارس 2020 شرکت کردند 15 کرسی از کرسی های کنست را در اختیار دارند. اما آنها در هیچ نقطه ای با هیچ از گروه هایی که در سطور بالا به آنها اشاره شد اشتراک ندارند. فلسطینی ها خواستار تشکیل دولت فلسطینی و آزادی سرزمین شان هستند در حالی که صهیونیست ها حمایت این مجموعه از اقدامات اعتراضی و مقاومت را حمایت از تروریسم توصیف می کنند. حالا این مجموعه بخشی از ائتلاف کابینه جدید رژیم صهیونیستی هستند امری که در رژیم صهیونیستی بی سابقه است.
جمع بندی
مجموعه ای که قرار است کابینه جدید رژیم صهیونیستی را به وجود آورند، مجموعه ای از احزاب هستند که هرکدام رویکردهای متفاوتی نسبت به دیگر احزاب دارند و نقاط مشترک بین آنها آنقدر کوچک و کم وزن است که بعید به نظر می رسد بتواند آنها را 4 سال در یک کابینه حفظ کند. با توجه به نقاط تفارق و اختلاف این احزاب ، احتمالاً عمر این کابینه کوتاه و مملو از اختلافات باشد. آنقدر این اختلافات دامنه دار هستند که ممکن است در انتخاب وزیر اختلافات کار را به انحلال کابینه بکشاند. تنها دو گزینه می تواند به عمر این دولت کمک کند: اول، شیوع ویروس کرونا و وضعیت فوق العاده ای که ایجاد کرده و دوم، تعویق دادگاه نتانیاهو و احتمال به قدرت رسیدن او که می تواند به عنوان یک هشدار ، احزاب موجود در این ائتلاف را از اختلاف و انحلال کابینه دور کند.