رندی شرت، کشیش و استاد دانشگاه آمریکا
دولت دوازدهم و رویکردی تهاجمی در قبال لندن و واشنگتن

یکی از ابعاد نمایش توانمندی نظام اسلامی در بروز ابعاد مردم سالاری دینی در دوره انتخابات، بررسی دیدگاه های کارشناسان و تحلیلگران غیر ایرانی است. در ایران راستا به سراغ دکتر رندی شرت ، کشیش و استاد دانشگاه در آمریکا رفتیم و نظرات وی را در خصوص ابعاد مختلف انتخابات ایران جویا شدیم.

۱- به نظر شما انتخابات آتی ایران چه در تاثیری در منطقه خواهد داشت؟
انتخابات آتی ایران یکی از مهمترین وقایع سیاسی در بیش از یک دهه خواهد بود.
این رقابت بر سر سرنوشت محور رییس جمهور روحانی و اصلاحطلبان از یک سو و بازگشت جنبشی از میان تندروها بر سر کار است که علامت آن تصمیم آقای احمدی نژاد برای ورود به رقابت است. مردم ایران که علاوه بر وعده های اقتصادی و اجتماعی بسیار، نوید عادی سازی روابط دیپلماتیک با آمریکا را نیز از دولت اصلاح طلب شنیده بودند... امروز بسیاری از این وعده های انتخاباتی محقق نشده است و موجب ریزش آرا در میان حامیانی شده است که به صورت فزاینده ای از دولت روگردان شده اند.
علاوه بر این، اصلاح طلبان ایرانی باید با سیاست لبه پرتگاه رییس جمهور آمریکا دونالد ترامپ هم کنار می امدند که سوار بر اسب غیر اسلامی/ ایرانی گروه ۵+۱ به پیروزی در انتخابات رسید و امریکا و رییس جمهورانش با حملاتش به سوریه، یمن، استفاده از مادر همه بمب ها در افغانستان، ابراز علاقه برای انتقال سفارت آمریکا در کشور شهرک نشینان صهیونیستی اسرائیل به اورشلیم (قدس) بر خلاف قوانین بین المللی، ممنوعیت ورود مسلمانان به آمریکا و درخواست ابطال برجام ۲۰۱۵ این باور را در میان ایرانیان از بین برده است که استراتژی دیپلماتیک مذاکره می تواند منجر به برقراری مجدد روابط ایران با غرب گردد.
دولت بعدی ایران ممکن است با بسیاری از اقدامات تحریک آمیز عربستان سعودی از اعدام شیخ نمر در عربستان گرفته تا جنایات این رژیم در یمن، پاکستان، سوریه و تا اقدامات تروریستی در خود ایران به شکل متفاوتی برخورد خواهد کرد. و نهایتا انکه انتخابات ایران، صرفنظر از نتیجه، این پیام را می دهد که باید رویکردی تهاجمی تر در قبال لندن و واشنگتن اتخاذ کند تا تصویر خود به عنوان یک رهبر قوی و قابل احترام را تثبیت نماید چرا که در غیر این صورت جانشین وی نسخه ایرانی رییس جمهور فلیپین رودریگو دوترته خواهد بود.
بنابراین انتظار من این است که بخشی از گفتمان مبارزه طلبانه و انقلابی احیا شده و حتی شاید سیاست خارجی تهاجمی تری در پاسخ به آمریکای پسا اوباما اتخاذ شود. همبستگی روسیه و چین با ایران در برابر سیاست خارجی مبتنی بر بی ثباتی ترامپ ممکن است رهبر ایران را بر آن دارد تا به رییس جمهور بعدی آزادی عمل بیشتری برای تغییرات اساسی در عرص های دیپلماتیک و داخلی بدهد.

۲- میزان حصور مردم ایران در انتخابات چه تاثیراتی بر دیپلماسی عمومی و جهان سیاست خواهد داشت؟
همزمانی انتخابات ایران با جنگ ضد اسلامی(شیعی) بر سر نفت خاورمیانه، سیاست کورکورانه سیاه و سفید ترامپ به طرفداری از اسرائیل، و تلاش های جدید نتانیاهو و عربستان سعودی برای از میان برداشتن رییس جمهور سوریه تصمیم رای دهندگان ایرانی را به اندازه رای انگلیسی ها برای خروج از اتحادیه اروپا و رای آمریکایی ها برای انتخاب میلیاردری دمدمی مزاج سرنوشت ساز می کند.
صرفنظر از نتیجه انتخابات ایران، چه رییس جمهور فعلی برنده شود و چه یک رییس جمهور جدید بر سر کار بیاید، مردم و شورای نگهبان و نیز اقتضائات دهکده ی جهانی رییس جمهور بعدی را مجبور می کند تا فردی مداخله جو در امور منطقه باشد.
سیاست همیشه در حال تغییر آمریکا در رابطه با حق ایران برای استفاده از انرژی هسته ای، برخورداری از موشک های دفاعی و نیز مداخله ی محکم آن در سوریه و یمن ایران را در گوشه رینگ گیر انداخته است. ایران دیگر نمی تواند به گردن کلفت مدرسه اجازه بدهد که غذایش را به زور از او گرفته و مسخره اش کند. در واقع، دولت جدید آمریکا بنا دارد تا پا در جای پای اندرو جکسون، یک امپریالیست بزرگ و سرکوب گر سرخپوستان، بگذارد.
ذهن امپریالیست های انگلو-آمریکایی مبتنی بر تمایلات سلطه جویانه و نه مسالمت آمیز و دوستانه است و همین باعث می شود تا هر کشوری که به دنبال استقلال باشد را تا حدی درگیر بحران نماید.
ایران مجبور خواهد شد تا در برابر نومحافظه کارانی که در حال حاضر فرمان سیاست خارجی آمریکا را در دست گفته اند مقاومت نماید.
در آخر اینکه، وزیر امور خارجه آمریکا رکس تیلرسون، یک مرد نفتی و مرتبط با شرکت های بزرگ، خواستار برکناری رییس جمهور سوریه بشار اسد از قدرت شده است و این مسئله ممکن است مشکلاتی را در آینده برای ایران ایجاد کند، البته اگر ایران بخواهد بر اتحاد خود با مردم قهرمان سوریه وفادار بماند. همچنین حملات پی در پی نیرو هوایی امریکا بر علیه مردم غیرنظامی در عراق و سوریه در کنار تهاجم نیروهای زمینی آن که بدون اجازه در سوریه جنگ افروزی می کنند اتحاد جمهوری اسلامی ایران با عراق و سوریه را با تهدیدی جدی مواجه خواهد کرد. یک رهبر مقتدر و قاطع باید با مهارت نیروهای متخاصم را متقاعد سازد تا ماموریت محافظت از صلح و امنیت منطقه ای را به خود مردم خاورمیانه بسپارند.

۳- آیا تحرکات اخیر در منطقه به ارتباطات ایران ارتباطی دارد؟
چند مسئله در حال رخداد است: حمله ساختگی با گاز سارین در خان شیخون سوریه، نفت، دلار، خطوط لوله، رویاهای امریالیستی اردوغان، نگرانی های نتانیاهو و نیز ترامپ. تروریست های وهابی داعش یک حمله ساختگی با گاز سارین ترتیب دادند تا از طریق آن به آمریکا درخواست کمک فوری و مداخله جویانه ای بدهند که قبلا اوباما در دکترینی تحت عنوان ((خط قرمز استفاده اسد از تسلیحات شیمیایی)) زمینه آن را مهیا ساخته بود. بر اساس این دکترین، آمریکا به خود اجازه می دهد تا از قدرت نظامی برای براندازی دولت مشروعی در سوریه استفاده کند که به دروغ متهم به استفاده از تسلیحات شیمیایی بر علیه تروریست هایی خارجی شده است که برای فروپاشی اش تلاش می کنند.
یک گزارش ویدئویی جعلی توسط یک ان جی اوی تقلبی به نام ((کلاه سفیدها)) بدون ارائه ی هیچ مدرکی مدعی شد که سوری ها در تاریخ ۴ آوریل ۲۰۱۷ با کمک احتمالی روس ها حمله ای با عامل اعصاب بر علیه اهداف داعش در خان شیخون انجام داده اند.
قبل از این حمله دروغین به دست تروریست های نام آشنای بین المللی، اخبار سوریه و عراق حاکی از نابودی و شکست فزاینده گروه های مخالف دولت مشروع بشار اسد بود. با این حال، رسانه های صهیونیستی با نمایش تصاویر کودکان و غیرنظامیانی که در ظاهر با سلاح های شیمیایی نیروی هوایی سوره هدف قرار گرفته بودند توانستند بسیاری از مردم آمریکا را خشمگین سازند.
رییس جمهور ترامپ که به دنبال ابزاری برای فاصله گرفتن ولادیمیر پوتین و روسیه بود این حمله را دست اویز قرار داد تا شلیک 60 موشک تاماهاوک به پایگاهی هوایی که به عنوان مبدا حمله ساختگی معرفی شده بود را حمله ای موجه جلوه دهد. اما این حمله تا حد زیادی شبیه به حمله مشابهی بود بود که تروریست ها در سال 2013 و در غوطه انجام دادند و موفق شدند امریکا را تا مرز مداخله نظامی پیش ببرند. نسخه ی دوم غوطه فریاد احتضار مزدوران تروریست القاعده و داعش بود که به دنبال تغییر رویه آمریکا بودند چرا که علاوه بر قلع و قمع شدن به دست روس ها، سوریه ای ها، ایرانی ها، عراقی ها، کردها و حزب الله، آمریکایی ها هم با حمله به این تروریست ها در صدد پوشاندن ردپای خود در این جنگ غیرقانونی برآمده بودند.

درامریکا، همچنان دعوای قدرت در کاخ سفید بین ناسیونالیست ها، صهیونیست ها و نومحافظه کاران و بازیگران پشت پرده بر سر مسیر سیاست خارجی ادامه دارد. یک مشکل این است که مشاور امنیت ملی آمریکا ژنرال اچ. آر. مک مستر دست نشانده ژنرال پترائوس بدنام است که یک نومحافظه کار/ مرتبط با بازیگران پشت پرده است و بیشتر به خاطر خشونتی که در عراق نشان داد معروف است. پترائوس و سایرین به دنبال جنگی جدید در خاورمیانه هستند و مک مستر احتمالا عامل نفوذی نومحافظه کارانی است که به دنبال ناکارآمد کردن سیاست داخلی ترامپ و بدست گرفتن پنتاگون برای وادار کردن امریکا به شروع جنگی دیگر هستند.
در نتیجه، نقش آمریکا در سوریه با توجه به گزارشاتی مبنی بر زمینه سازی ایجاد یک کشور مستقل کرد در داخل این کشور رو به افزایش است. افرادی در پس پرده هستند که برای سو استفاده از چاه های نفتی تصرف شده در بلندی های تحت اشغال اسرائیل جولان سرمایه گذاری کرده اند و توافقاتی برای ایجاد چند خط لوله انجام شده که هدف از ان ها خارج کردن روسیه از بازارهای نفت و گاز سوریه است—کشورهای شورای همکاری خلیج و دیگر کشورها هم در این امر دست دارند. ایران قبلا به حذف کامل دلار اندیشیده است و باید توجه کرد که رهبران کشورهای نفت خیز مسلمان مانند صدام و غذافی هم که مخالف بکارگیری دلار بودند ساقط شدند. این احتمال وجود دارد که بحران فزاینده در عراق و سوریه وسیله ای برای وارد ساختن ایران در این جنگ مطلوب است چنانکه که نام ایران، عراق، لیبی و سومالی در فهرست هفت کشوری است که آمریکا به دنبال نابودی آن هاست.
اردوغان رییس جمهور ترکیه با کشلات بسیاری روبروست که او را وادار به اقدامات اخیرش کرده است: قصد او برای بازسای امپراطوری عثمانی و ترس وی از کودتای شکست خورده سال پیش، گرایشات ملی گرایانه کردها، تلاش آمریکا برای ایجاد یک کشور کردی مستقل هم مرز ترکیه در داخل سوریه، عدم پذیرش مهاجران ترک از سوی چند عضو اتحادیه اروپا با فشار احزاب راست و ملی گرا، و در آخر عدم موفقیت عمال وی در سرنگونی اسد. حمله نظامی ارتش ترکیه به سوریه و بر علیه کردها و تهدید به اشغال بخش هایی از شمال عراق همگی بیانگر اسیب پذیری و عدم تحمل پذیرش قوانین بین المللی از سوی اوست. ترکیه از خط لوله های جدید سود می برد اما جنگی که در سوریه رخ داده است کشور او را هم بی ثبات کرده و مردمش و نیز دوستانش در ناتو را از وی رویگردان کرده است. او همچنین از ایران و روسیه که نقشه هایش را برهم زده اند و از اینکه نمی تواند با هیچ یک از ان ها درگیر شود خشمگین است و بی اثر بودن اقدامات نظامی اش در سوریه و عراق که هیچ چشم انداز بلندمتی ندارند باعث تشدید این خشم شده است.
نتانیاهو با داماد ترامپ یعنی جارد کوشنر ارتباط بسیار مستحکمی دارد و از طریق وی توانسته است دوباره نفوذی که در دوره اوباما از دست داده بود را احیا نماید چرا که آن دولت علاقه چندانی به همکار با او نداشت. با این حال، اقتصاد اسرائیل در وضعیت ناخوشایندی قرار دارد و او برای حفظ نقشه های توسعه طلبانه اسرائیل به جنگ و درگیری و بی ثبات کردن همسایگانش نیازمند است. سرنوشت اسرائیل به همسایگان ضعیفی وابسته است که در خدمت آن باشند و از حمله نظامی آن بترسند. پشتیبانی روسیه، حزب الله و ایران از سوریه در شکست داعش به شدت برای اهداف سیاست خارجی اسرائیل زیانبار بوده و این رژیم را بر آن داشته تا مستقیما به سوریه حمله کند. مضحک انکه ممکن است شکار دو جنگنده اسرائیلی توسط سوریه در تصمیم آمریکا برای حمله موشکی اخیر در جواب آن حمله شیمیایی دروغین بی اثر نبوده باشد.
سعودی ها و اسرائیلی ها از قدرت رو به افزایش ایران در منطقه در هراسند و حمله های تشدید شده آن ها چه به صورت مستقیم و چه به شکل نیابی در سوریه، یمن و عراق بیانگر درماندگی آن هاست. برای محور وهابی-صهیونیستی پیروزی اجتناب ناپذیر در حفظ دولت اسد به مثابه یک شکست سنگین است و زمینه فروپاشی رژیم سعودی و نیز انزوای بیشتر اسرائیل را فراهم می سازد. سعودی ها باید از این بترسند که زندانیانی که روزی به کشورهای دیگر گسیل داشته اند پس از تبدیل شدن به جانیانی قهار به این کشور باز می گردند. اسرائیل باید آرزو کند که اذهان عمومی جهان به ارتباط نزدیکش با خشونت در عراق و سوریه پی نبرد. در واقع، اسرائیل باید بترسد که حزب الله به یک نیروی بسیار کارآموزده تر با سلاح هایی پیچیده تر بدل شده که می تواند به عنوان یک سد دفاعی در برابر نیروهای نظامی اسرائیل ایفای نقش کند. سعودی ها هم باید بدانند که فروپاشی داعش باعث می شود تا سلاح هایی که زمانی در سوریه استفاده می شد به یمن و قسمت های جدایی طلب شرقی خود عربستان راه پیدا کنند، جایی که شیعیان از سرکوب خود ناراضی اند.