در حالی که برخی رخدادها و اظهارات روزهای گذشته در یک فضای منطقی قابلیت نقد و ارزیابی دارد، برخی بیخود و بیجهت فکر و ذهن و آرامش جامعه را تحت تأثیر خود قرار میدهند. برای نمونه، اینکه رئیسجمهور منتخب با چه الگو و شیوهای کابینه خود را برمیگزیند، میتوان از حیث عقلی و فنی آن را مورد نقد جدی قرار داد؛ لذا کشاندن این مسئله به تجمعات و مراسمها و شعار و حرف علیه این و آن سر دادن هیچ کمکی به آگاهی سیاسی و آرامش و انسجام جامعه نمیکند. در این باره نخست بکوشیم ببینیم مشکل اساسی در این باره چیست؟ معضل اساسی در اینجا صفر و صدی دیدن قضایا و عملکرد عناصر و تحولات سیاسی است. در اینجا گویی قانون «همه یا هیچ» حکمفرماست؛ یعنی اگر عناصر سیاسی «همه» سلایق و خصلتهای سیاسی ما را ندارند، گویی «هیچ» محدوده و عقاید مشترکی با یکدیگر نداریم. اینکه نیروهای سیاسی که همفکر و هم سلیقه ما نیستند، پس دقیقاً در نقطه مقابل ما هستند، پدیدهای مخاطرهآمیز است. به فرمایش رهبر حکیم انقلاب اسلامی ایجاد دو قطبیهای کاذب بیفایده و پرضرر است. رهبر معظم انقلاب صریح و با تأکید بر اینکه سخنرانی برخی چهرههای سیاسی در حرم حضرت معصومه(س) و حرم حضرت امام خمینی(ره) از سوی عناصر دلبسته به نظام و بر اساس تشخیص نادرست، دچار اختلال میشود، تذکر داده و فرمودند: «بنده با این کار مخالفم! با این نوع تخریب کردنها و سروصدا کردنها موافق نیستم، من مخالفم.» ایشان در جای دیگری فرمودند: «اینکه عدهای برخی را ضدولایت و ضدبصیرت بنامند و شعار بدهند، نظیر آنچه اخیراً در قم روی داد، اقدامی غلط است و بنده کاملاً مخالف این کارها هستم.» پیامدهای این اعمال در جامعه آن است که اخلاق عمومی را تباه میکند، خشم و نفرت را در جامعه میپراکند، انسجام اجتماعی را دچار مشکل کرده و ضمن مخدوش کردن چهره و شخصیت جهانی نظام، راه توطئهگری دشمنان را هموار میکند. بر اساس بیانات رهبر فرزانه انقلاب اسلامی، در زمینه مواجهه با عناصر و پدیدههای سیاسی که موافق میل ما نیست، راهکار اساسی آن است که بر اصول ایستادگی کرد و در سلایق اغماض به خرج داد. رهبر حکیم انقلاب بارها تأکید کردهاند: «نقد و نقدپذیری واجب است، اما تهمت و لجنپراکنی حرام است؛ نقد باید منصفانه، عاقلانه و مسئولانه باشد.» در اینجا یک انتظار اساسی از مسئولان و عناصر سیاسی نیز وجود دارد که در رفتارهای خود نهایت عقلانیت، پختگی و متانت را مدنظر قرار دهند و شروع کننده منازعات بیحاصل در جامعه نباشند.