مفهوم «تبشیر» با آنچه حضرت عیسی (ع) به عنوان بشارت مطرح می‌کند چه تفاوت‌هایی دارد؟
عیسی مسیح (ع)، بنا را بر تبشیر گذاشته و بسیار بر امر تبشیر و بشارت دین خدا به مردم تأکید داشته اما حضرت مسیح این بشارت و دعوت به خداپرستی را مختص افراد بی‌ایمان و کفار دانسته است. در واقع مسیح به ما آموخته، آن‌هایی که دین ندارند و خدا را نمی‌پرستند، به دینداری و خداپرستی و محبت دعوت کنیم. هیچ‌گاه مسیح از ما نخواسته فردی را که شریعت دارد و خدا را می‌پرستد، تبشیر کنیم. بنابراین، اگر تمام کسانی را که دین دارند و بر مبنای خداپرستی پیش می‌روند، مورد تبشیر قرار دهیم، کار درستی نکرده‌ایم. از طرفی، ادیان توحیدی در کنار یکدیگر، گفتمان‌های مختلفی دارند و ایران، مرکز گفت‌وگوی ادیان است و تلاش‌هایی برای سوق دادن جوانان به خدا و دین صورت می‌گیرد؛ در چنین فضایی، اساساً نیازی به تبشیر نیست و باید تلاش شود مسیحیان، نه به صورت زبانی بلکه قلباً مسیحی باشند. هرچه پایبندی به اعتقادات بیشتر شود، الگویی برای سایرین خواهد بود تا در زبان و عمل، حقیقتاً دیندار باشند.
کلیسا‌های آشوری در سطح جهان، مخالف تبشیر هستند
دیدگاه مسیحیان آشوری نسبت به تبشیر چیست؟
نه فقط در ایران، بلکه در تمام جهان، دیدگاه قالب همان است که در پرسش نخست ذکر کردم؛ اغلب آشوریان و کلیسا‌های آشوری در سطح جهان، مخالف امرِ تبشیر [به معنای مرسوم در جریان مسیحیت تبشیری] هستند. ما نباید فکر کنیم که وظیفه ما فقط تبشیر است، بلکه باید آنچه عیسی‌مسیح گفته، جامع عمل بپوشانیم و در عمل، مسیحی باشیم.
پشت‌پرده جریان مسیحیت تبشیری چیست؟
در جهانی زندگی می‌کنیم که برخی تمایل دارند با دستاویز قرار دادن برخی مواضع ـ از جمله امر تبشیر ـ در جامعه، ناامنی و اختلاف ایجاد کنند. با بررسی دقیق‌تر، روشن می‌شود اغلب افرادی که بر طبل تبشیر می‌کوبند، به‌اصطلاح نومسیحیانی هستند که روزی در ایران زندگی می‌کردند و الآن در آمریکا به‌سر می‌برند و می‌کوشند این‌طور القا کنند که زندگی مسیحیان در ایران، مناسب نیست. سؤال بنده این است که: آیا در آمریکا هیچ فرد مسیحی حق دارد (غیر از مدارس مختص کلیسای کاتولیک) با خود انجیل به مدرسه ببرد؟ آیا انجیل در مدارس خوانده می‌شود؟ ما امروز در ایران، کلیسایی داریم که کلید آن در دست همسایه مسلمان آنجاست و مسیحیان برای عبادت و بازدید، کلید را از ایشان گرفته و به کلیسا می‌روند؛ این برگ زرینی از همزیستی، دوستی و برادری است؛ در کجای جهان، این‌گونه زندگی می‌کنند؟
رسانه‌های تبشیری، از ایران، رانده و از آنجا مانده
جریان مسیحیت تبشیری می‌کوشد مسیحیان ایران را با خود جمع زده و هجمه‌های بسیاری به نخبگان مسیحی همسو با نظام، از جمله حضرتعالی وارد سازد. هدف آنان از این امر چیست؟
گردانندگان رسانه‌های تبشیری برای خوشایند اربابانشان، دست به هر کاری می‌زنند. آن‌ها برای امرار معاش، مطابق میل رهبران خود سخن می‌گویند و شایعه‌پراکنی می‌کنند و از آنجا که اغلب، ایرانیان خودفروخته‌ای هستند که در کشورهای غربی، مکان و تجهیزاتی در اختیار دارند، هجمه و سیاه‌نمایی علیه ایران را وظیفه خود می‌دانند؛ چرا که نمی‌خواهند و نمی‌توانند پیشرفت ایران را ببینند. هرچه می‌خواهند عربده بکشند و دروغ بگویند، اما در نهایت، روسیاه خواهند بود. گردانندگان رسانه‌های تبشیری از ایران، رانده و از آنجا مانده‌اند؛ از کسی که نسبت به ملت و آب و خاک خود عِرق و تعصب ندارد، توقع چندانی نباید داشت.
زندگی ما در ایران، نمود محبت عیسی مسیح است
به عنوان نماینده و صدای جامعه مسیحیان آشوری، حقیقت زندگی مسیحیان را در ایران توصیف کنید.
زندگی ما در ایران، همان محبتی است که عیسی مسیح به ما یاد داد و به ما گفت همسایه‌ات را مثل خودت دوست داشته باش. من می‌خواهم امروز بگویم که ما در ایران، همسایگی و زندگی خوبی داشته و داریم و مطمئنم عیسی‌مسیح از وضعیت ما در ایران، راضی است. در طول تاریخ در زمان‌ها و مکان‌های گوناگون، علیه ما (مسیحیان) قتل‌عام‌هایی انجام شده اما در طول سال‌هایی که به‌عنوان مسیحی در ایران زندگی کرده‌ایم، هیچ اقدامی علیه ما صورت نگرفته است. بارزترین شاهد برای پذیرش و باور این صحبت‌ها و همزیستی مسالمت‌آمیز ما در کنار هم در طول تاریخ، آن است که قدیمی‌ترین کلیسای جهان به نام «مریم مقدس» ـ که در قرن اول میلادی ساخته شده ـ در ارومیه واقع و امروز هم دایر است و مردم برای عبادت به آنجا می‌روند.
معامله قرن، محکوم به شکست است
نظر شما در خصوص معامله قرن و ائتلاف عربی ـ صهیونیستی برای سرزمین‌های اشغالی و حمایت مسیحیان تبشیری از آن چیست؟
من به اتفاق نماینده کلیمیان در مجلس شورای اسلامی، طی بیانیه‌ای، نشست بحرین را محکوم و اذعان کردیم که این امر به رسوایی مبتکرین این طرح ـ از جمله داماد آقای «ترامپ» ـ خواهد انجامید. اورشلیم (زادگاه عیسی‌مسیح) برای من و همه مسیحیان، مقدس است و نباید جای پای چکمه‌های خون‌آلود صهیونیست‌ها باشد؛ مکانی که روزی خون حضرت مسیح ریخته شد، امروز خون کودکان و مردم بیگناه ریخته می‌شود. همه مسیحیان دوست دارند زادگاه مسیح را زیارت کنند، اما صهیونیست‌ها همه را از این نعمت محروم کرده‌اند. مطمئناً هر انسان آزاده‌ای، معامله قرن و کارشکنی و زورگویی صهیونیست‌ها را محکوم خواهد کرد و این طرح، منتهی به شکست است.
