به گزارش دیده بان، لسآنجلستایمز طی یادداشتی به قلم *جین هارمن، رئيس مرکز وودرو ویلسون در واشنگتن، و نماینده اسبق کالیفرنیا در کنگره از حزب دمکرات(م.ک) مواردی را در خصوص توافق هسته ای مطرح می کند که بسیار قابل تامل است.
مشروح یادداشت وی را در متن ذیل می خوانید:
منتقدان توافق هستهای ایران ادعا میکنند که جان اف کری و تیم او گزینه نظامی را نادرست جلوه میدهند. حال اگر ایران واقعا باورش میشد که ما سلاحهای هستهای در حال ساخت و پیشبردش را دود میکنیم و به هوا میفرستیم(نابود میکنیم) - استدلال بر این پایه است- آن وقت میتوانستیم به توافق بهتری دست یابیم. برای این جماعت، ترجیع بند پرزیدنت اوباما که گزینههای ما یا همین توافق است و یا جنگ، با تحقیر و حتی بدتر روبرو شده است. مایکل ماندل، در نشریه آمریکن اسپکتیتور مینویسد که مذاکرات منجر به این توافق از "موضع ضعف خود خواسته" انجام شده است؛ جان بولتون ادعا میکند "هیچ کس تهدید اقدام نظامی آقای اوباما را جدی نگرفته است- خلأ اعتباری که موجب شده اسرائیل هنوز احساس ترس و نگرانی، و ایران نیز هنوز سوء استفاده کند.
اما آنهایی که فکر میکنند مذاکرات و توافق به واسطه نفی کردن گزینه نظامی ، موقعیت مان را تضعیف کرده است، اوضاع را برعکس و وارونه درک میکنند. این توافق فقط توانایی ما را برای از بین بردن قابلیت «آستانه اتمی» ایران جهت تولید بمب منفجره حفظ نمیکند. اگر تهران حرکت پنهانی انجام دهد یا ما را فریب دهد، این توافق ما را برای انجام اقدام تقویت میکند. در این توافق تصور نمیشود که ما در بهترین جهان ممکن زندگی میکنیم. در عوض آن، توجه ما را بر سناریوی روز قیامت حفظ میکنند و در این حالت، دیپلماسی تاثیرگذار موجب فراهم شدن زمینه کاری برای استفاده موثر از نیرو میشود.
مقامات تهرانی برای پذیرفتن تهدید نظامی آمریکا و حتی بیشتر از قبل یعنی قبل از حصول توافق دو دلیل خیلی خوب دارند. برای شروع، اقدامات ما در تبدیل شدن همسایگان ایران به قدرتی برای بازداشتن آن از تجاوز و ایجاد خشونت هستند. ما در یمن برای انجام مبارزات و حملات هوایی علیه نمایندگان اخلالگر ایران به ارتش، نیروهای امنیتی و نظامی کمک میکنیم. دولت آمریکا تسلیحات پیشرفته به ارزش دهها میلیارد به عربستان سعودی، قطر و امارات متحده عربی داده است و این تعهدات امنیتی است که از زمان حصول توافق به طور مضاعف به آن عمل کردیم (بدین طریق، کشورهای حاشیه خلیجفارس از توافق حمایت کردند).
امیدوارم به زودی به توافقی برای کمک نظامی جدید به اسرائیل دست یابیم که آن ، بیشتر از هر متحد دیگر شایسته حمایت قوی است.
دیپلماسی موثر موجب فراهم شدن زمینه کاری برای استفاده مفید از نیروها میشود. همه این حمایتها اضافه خواهد شد. ایران در هر طرف با متحدان مجهز و خوب تعلیم دیده آمریکاییها روبهرو است. در صورتیکه [حضرت آیتالله] خامنهای رهبر عالی ایران هر سنت پول به دست آمده به واسطه رفع تحریم را به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران تحویل دهد،فراتر از پول مورد نیاز آن در میدان جنگ خواهد بود.
در این حین، شرایط در عراق و سوریه، ایران و آمریکا را به رقابت علیه یک دشمن مشترک وا میدارد: داعش. اما یک واکنش قوی آمریکا در هر دو حالت ما را علیه ابوبکر بغدادی و [حضرت آیتالله] خامنهای یعنی امنیت برد – برد تقویت میکند.
از یک طرف، این گروه جهادی به شرکای تروریست ایران به ویژه بشار اسد رئیسجمهور سوریه و حزبالله ضربه زده است. هر دو قدرت ایران را نسبت به یک سال پیش کمتر برجسته میکند و همان طور که ائتلاف 62 ملت ما، داعش را به عقب میراند ما هم میتوانیم نفوذ ایران را در این دو کشور کمرنگ بکنیم. در سوریه، این حرف به معنی روشن کردن این قضیه است که یک دولت پولورالیست (کثرتگرا) بدون اسد، پایان مطلوبی است. در عراق این حرف به معنی نشان دادن این است که آمریکا متحد حیدرالعبادی نخستوزیر است و او نمیتواند جبران ضرر بکند. مطمئنا وقتی عبادی با گزینههای شبهنظامیان ایران و نیروی هوایی آمریکا در ماه آوریل روبهرو شد، ما در راس ظاهر میشویم. (م.رضایی)
ایران به هر دلیلی در حیاط خانه خود از برتری نظامی قطعی و تعیین کننده ما احساس خطر میکند. اما فراتر از آن، اگر تهران به طرف بمب برود، توافق هستهای شرایط یک اقدام بینالمللی را فراهم میکند. منتقدان این پرسش را مطرح کردهاند که آیا ساز و کار "اقدام فوری" توافق به اندازه کافی کارآمد است. من اعتقاد دارم که بله کارآمد است، اما آن نیز - در بدترین حالت - خارج از موضوع و بی ربط است. مهم این است که ما از نظر جامعه بینالمللی به طور کامل به دیپلماسی فرصت و امکان عمل بدهیم؛ ما یک راه برای جلوگیری از درگیری پیش پای ایران گذاشته ایم. در حال حاضر، اگر بازگرداندن تحریمها نتواند از تلاش ایران برای عبور از آستانه گریز جلوگیری کند، جهان واکنش نظامی سریع و فوق العاده به این اقدام ایران را درک ، و حتی آن را تحسین، میکند.
من درک میکنم که اعضای کنگره شک و تردید صادقانهای در مورد این توافق دارند. اما ما در جهان پس از توافق به سر میبریم. در حال حاضر، فشار روی ایران است تا انتظارات جامعه بینالمللی را برآورد؛ اگر کنگره توافق را نپذیرد اوضاع سریعاً به هم میخورد؛ و ایالات متحده روی صندلی داغ قرار میگیرد. در نتیجه ما را گیج و سر در گم و غیر قابل درک و غیر قابل تلقی میکنند و منزوی میشویم. این کار توانایی ما را در اقدام نظامی، در زمانی که ایجاب میکند، کاهش میدهد. ما یک ائتلاف قدرتمند در موضوع هستهای پدید آورده ایم. در حال حاضر مزیت استراتژیک از هر زمان دیگری بسیار بیشتر از مزیت استراتژیک ایران؛ و این شامل گزینههای نظامی ما هم میشود. نگذارید این سرمایه هدر برود.