سفر مایک پنس، معاون رئیس جمهور پیشین آمریکا به آلبانی و دیدار با سرکرده گروهک تروریستی منافقین،بار دیگر چهره واقعی مقام‌های واشنگتن را در حمایت از گروه‌های تروریستی و تروریسم نشان داد.
«مایک پنس»، معاون «دونالد ترامپ»، رئیس جمهور پیشین آمریکا و از نامزدهای احتمالی انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۴ این کشور، اخیرا برای ملاقات با سرکرده فرقه تروریستی منافقین به آلبانی سفر کرد.
«پنس» سال گذشته نیز در یکی از رویدادهای این فرقه تروریستی شرکت کرده بود؛ البته باید توجه داشت که معاون رئیس جمهور پیشین آمریکا تنها مقام آمریکایی نیست که با این فرقه تروریستی ارتباط دارد. «مایک پمپئو»، وزیر خارجه «ترامپ» نیز اخیرا از مقر فرقه تروریستی منافقین در آلبانی بازدید و با سرکرده آن دیدار کرد.
او تا آن جا پیش رفت که خود را عضوی از گروهک تروریستی منافقین خواند!
«جان بولتون»، مشاور امنیت ملی کاخ سفید در دوره ریاست جمهوری «ترامپ»، «رودی جولیانی»، وکیل «ترامپ» و شهردار سابق «نیویورک»، «نیوت گینگریچ»، رئیس پیشین مجلس نمایندگان آمریکا، «بیل ریچاردسون»، وزیر سابق کابینه آمریکا، «جیمز جونز» و «پیتر پیس»، ژنرال‌های سابق آمریکا نیز از مقام‌های پیشین آمریکایی هستند که با سران منافقین دیدار داشته و در رویدادهای آنها در آلبانی، اروپا و واشنگتن سخنرانی ضد ایرانی ارائه کردهاند.
این در حالی است که براساس گزارش «سعودی لیکس»، عربستان، امارات و بحرین به عنوان متحدان و شرکای آمریکا نیز با گروهک تروریستی منافقین همکاری می‌کنند.
منافقین همچنین از حمایت دولت و مقام‌های کانادایی برخوردارند.
جالب توجه آن که در دیدارهای صورت گرفته، بدون استثنا ادعاها و اظهارات نخ نما شده ضد ایرانی، محور اصلی گفت و گوها بوده است و افرادی که در این رویدادها حضور داشتند، همگی به نحوی در ترور و کشتار مقام‌ها و شهروندان ایرانی و طراحی سیاست‌های ضد ایرانی در دولت کشور متبوع خود نقش داشتهاند.
منافقین؛ از همدستی با صدام تا تحریک آمریکا به جنگ با ایران
منافقین، گروهکی تروریستی که در خرداد ۱۳۶۰ ترورهای سازمان یافته خود در ایران را آغاز کرد در میانه رسوایی‌های مستند مانند قاچاق مواد مخدر، قاچاق انسان، پولشویی، کشتار غیرنظامیان، ... از حمایت آمریکا و اروپا برخوردار است.
منافقین تلاش می‌کنند خود را با نامهای دیگر معرفی کنند تا به زعم خود گذشته سیاه جنایتکارانه شان را به حاشیه ببرند؛ اما عمق جنایت‌های تروریستی آنها و تداوم اقدام‌های تروریستی آنها علیه مردم ایران این تلاش را به شکست محکوم کرده است.
«دانیل لاریسون»، نویسنده آمریکایی از منافقین به عنوان گروهکی خطرناک، فرقه گرا و خشونت طلب یاد می‌کند که هیچ جایگاه و پایگاهی در میان مردم ایران ندارند.
وی می‌گوید که اگرچه هیچ کس نمی‌خواهد ارتباطی با منافقین داشته باشد، آمریکایی‌ها و کشورهای غربی، منافقین را ابزار خوبی برای پیشبرد اهداف خود می‌دانند و با حمایت از این گروهک، مخاطبان بی اطلاع را فریب می‌دهند.
روابط آمریکا و منافقین
«سیمور هرش»، خبرنگار و کارشناس سیاست خارجی آمریکایی که از دهه ۷۰ میلادی و در پی تهیه گزارش‌های تکان دهنده از جنگ ویتنام، به شهرت رسید، در سال‌های اخیر بر مسائل غرب آسیا متمرکز شده است در گزارش مفصل خود در «نیویورکر» به مناسبات آمریکا و تروریستهای منافقین پرداخته و اسنادی مبنی بر ارائه کمک‌های مالی، فنی و آموزشی به منافقین در مراکز نظامی آمریکا ارائه کرده است.
«هرش» در مرور تاریخچه فرقه تروریستی منافقین، به همکاری این گروهک با رژیم «صدام» در سال‌های جنگ تحمیلی و انتقال اکثر اعضای خود به خاک این کشور اشاره کرد.
این خبرنگار آمریکایی با اشاره به قرار گرفتن نام گروهک تروریستی منافقین در فهرست سازمان‌های تروریستی آمریکا در سال ۱۹۹۷، می‌گوید منافقین حتی در دوره ای که نامشان در فهرست گروه‌های تروریستی آمریکا قرار داشت، از حمایت برخی نهادها و مقام‌های آمریکایی برخوردار بودند.
«هرش» در ادامه آورده است، از سال ۲۰۰۳ به بعد دولت «جورج بوش» برای دستیابی به اهداف و برنامه‌های ضد ایرانی خود حمایت فعال از منافقین را در دستور کار خود قرار داد.
در همین چارچوب، دولت آمریکا به اشکال مستقیم و غیرمستقیم منابع مالی، فنی و تسلیحاتی را در اختیار منافقین قرار داد؛ روندی که به نظر می‌رسد از سوی نهادها و مقام‌های مختلف آمریکایی در گذشته و در حال حاضر ادامه دارد.
براساس گزارش «هرش»، سرفرماندهی مشترک عملیات ویژه آمریکا از سال ۲۰۰۵ آموزش تعدادی از اعضای گروهک تروریستی منافقین را در مرکز آموزشی کوهستانی در شمال ایالت «نوادا» آغاز کرد؛ مرکز مذکور که تحت تدابیر و اقدام‌های امنیتی شدید قرار دارد، در گذشته‌های دور محلی برای انجام آزمایش‌های هسته ای آمریکا بوده است.
اگرچه از سرنوشت و وضعیت فعلی اعضای منافقین آموزش دیده در اردوگاه نظامی «نوادا» اطلاعاتی وجود ندارد.
با وجود ابراز بی اطلاعی ادعایی سخنگوی سرفرماندهی مشترک عملیات ویژه آمریکا از اعزام اعضای منافقین به آمریکا یا آموزش آنها در تاسیسات مخفی این واحد، مقام‌های امنیتی پیشین آمریکا حضور این افراد و آموزش آنها در مراکز مخفی را تأیید می‌کنند.
«هرش» همچنین به نقل از یک مامور سابق «سیا» که سال‌ها در منطقه خاورمیانه فعالیت اطلاعاتی داشت، آورده است « در سال ۲۰۰۴ یک شرکت امنیتی خصوصی آمریکا که به نیابت از دولت جورج بوش مشغول فعالیت‌های ضد اطلاعاتی درباره ایران بود، از من خواست برای برقراری ارتباط و هماهنگی با اعضای منافقین در خاک عراق با آنها همکاری کنم؛ به نظر می‌رسید این یک طرح بلندمدت و نه یک تماس مقطعی است.»
خبرنگار آمریکایی در ادامه به گفته‌های یکی از اعضای بریده این گروهک تروریستی استناد می‌کند که می‌گوید «آموزش‌های ارائه شده به منافقین در آمریکا بر فراگیری سیستم‌های ارتباطی – عملیاتی متمرکز بود.»
همچنین برخی از مقام‌های امنیتی سابق آمریکا تأکید دارند که دولت و نهادهای امنیتی آمریکا کاملا در جریان فعالیت‌های منافقین هستند و حتی به تغذیه اطلاعاتی آنها نیز می‌پردازند.
تأکید بر مواضع رسمی دولت آمریکا در دیدار پنس با سرکرده فرقه منافقین
«پنس» پس از طی سفری ۵ هزار مایلی، در بازدید از محل استقرار گروهک تروریستی منافقین در آلبانی، مواضع نخ نما شده خود را درباره مذاکرات وین تکرار کرد.
آن چه مشخص است و براساس روال معمول، دولت آمریکا پس از هر بار به در بسته خوردن تلاش‌های ضد ایرانی خود به منافقین روی می‌آورد و تلاش می‌کند از این مهره سوخته به عنوان مرهمی بر شکست سیاست‌های ضد ایرانی خود استفاده کند.
پشت پرده ارتباط آمریکا و منافقین
بازدید و دیدار مقام‌های آمریکایی با سران گروهک تروریستی منافقین دارای وجوه پنهان متعددی است.
تاکنون گزارش‌های متعددی از پرداخت مبالغ هنگفت به مقام‌های آمریکایی و اروپایی برای ارائه سخنرانی ضد ایرانی از سوی منافقین منتشر شدهاند؛ این در حالی است که منابع مالی منافقین خود از موضوع‌هایی است که جوهره اصلی منافقین را آشکار می‌کند.
آنها برای تامین بودجه خود دست به قاچاق انسان و مواد مخدر، پولشویی، همراهی با کشورهای معاند و ... می‌زنند؛ با وجود این مقام‌های آمریکایی برای کسب درآمد بین ۲۵ تا ۵۰ هزار دلاری از سخنرانی در رویدادهای منافقین در صف می‌ایستند.
روزنامه «آمریکن هرالد تریبیون» در سال ۲۰۱۷ به نقل از «فیلیپ گیرالدی»، افسر سابق بخش ضدتروریسم «سیا» در مورد رابطه منافقین با سیاستمداران آمریکایی نوشته بود «اگر یک گروهک یا سازمان تروریستی باشید و تمام دوره فعالیت خود را به ترور علیه ایران و خود آمریکا مشغول باشید، به راحتی می‌توانید با پرداخت پول دفتر لابی در واشنگتن، حتی در خیابان پنسیلوانیای منطقه کلمبیای آمریکا داشته باشید؛ اتفاقا، فاصله چندانی هم از کاخ سفید و کنگره آمریکا ندارد و به راحتی ارتباط نزدیکی برقرار می‌شود.»
«باربارا اسلاوین»، عضو «شورای آتلانتیک» در سال ۲۰۱۹، گفت «مضحک است که آنها توانسته اند نفودی در آمریکا داشته باشند؛ آن هم با پولی که به لابی‌ها می‌دهند تا پرونده خود را در مرکز توجه نگه دارند.»
«نیوزویک» نیز در رابطه با وجه مالی سفر اخیر «پنس»، نوشت که وی از اظهارنظر در این باره خودداری کرده است.
افشاگری‌ها درباره حساب‌های مالی «جان بولتون»، از دریافت دستمزد ۴۰ هزار دلاری فقط برای سخنرانی سال ۲۰۱۷ در رویداد منافقین حکایت دارد.
وجه پنهان دیگر این دست دیدارهای مقام‌های آمریکایی، مشکلات عمیق در سیاست خارجی این کشور است.
حضور این مقام‌ها در جمع منافقین در پی لابیگری‌ها، نشان دهنده فساد در سیاست خارجی و شکست دولت آمریکا در این حوزه است.
