روايت بانوان محجبه در ایالات متحده:
اینجا آزادی نداریم

به گزارش موسسه راهبردی دیده بان، ادعای آزادی همه باورها در ایالات متحده همواره وسیله ای برای تحت فشار قرار دادن ملت های مستقل جهان بوده است. محکومیت متعدد کشورهای مختلف در نقض حقوق آزادی های مذهبی توسط گزارشگری که بنا بود بی طرف باشد و چشم بستن بر وجوه متعدد محدود کننده آزادی های طبیعی در آمریکا و اروپا نشان می دهد که عالی ترین نهاد مرتبط با حقوق بشر در سطح جهان وابستگی به چند کشور خاص داشته و مرضی الطرفین نیست.

زنان محجبه جمعیتی قابل توجه در ایالات متحده هستند که در یک فضای ناامن همراه با تعرض زندگی می کنند و موارد متعددی از نقض حقوق شان در رسانه ها بازتاب داشته است. «حوا فسینی» نویسنده مسلمان در مطلبی در روزنامه هافینگتن پست آمریکا نوشت: من یک زن مسلمان و یک شهروند آمریکایی هستم. من برای بیان انتخاب مذهبی آزادانه خود، حجاب بر سر دارم اما در عین حال به خاطر داشتن حجاب، بسیاری با من بدرفتاری می کنند. از پسران محله که زمان خارج شدن از خودروام با من مواجه می شوند تا رفتار بد دیگر رانندگان و عابران پیاده و کارفرمایانی که از من می خواهند حجابم را بردارم. اینها تجارب من به عنوان یک زن مسلمان سیاه پوستی است که در آمریکا زندگی می کند.

در 25 مارس سال 2016، شبکه ان بی سی گزارش داد که یک افسر پلیس از یک زن مسلمان در یک کتابخانه در واشنگتن دی سی خواسته است حجاب خود را بر دارد. شاهدان گزارش دادند که این افسر خواستار آن شده که یا این زن حجابش را بردارد یا کتابخانه را ترک کند.

در حادثه مشابه، در ماه سپتامبر سال 2015، یک گارد امنیتی به من دستور داد برای تطابق عکس کارت شناسایی ام حجابم را بردارم. من اعتقاد دارم که این درخواست ناشی از جهل مردم در مورد پوشش اسلامی نیست، بلکه به دلیل اسلام هراسی و این اعتقاد غلط در غرب است که حجاب نمادی از ظلم و ستم و نه یک انتخاب توسط زنان مسلمان است. این اعتقاد که زنان مسلمان خودشان حجاب را بر نمی گزینند، خطرناک و مشکل ساز است.

این موارد و اتفاقات فراوان دیگری نشان می دهد که زنان محجبه در آمریکا بخاطر انتخاب پوششان تحت فشار و ایذاء هستند بطوریکه داشتن حجاب بر استخدام زنان مسلمان تأثیر منفی بسیار زیادی دارد. چنانچه تحقیقات جدید دانشگاه هاوایی نشان می‌دهد که زنان محجبه قربانی اصلی تبعیض در بازار کار آمریکا هستند.

این رفتارها در حالی اتفاق می افتد که ماده 18 اعلامیه حقوق بشر می گوید: هر انسانی از حق آزادی فکر، وجدان و دین برخوردار است. این حق شامل اظهار عقیده و ایمان، تعلیمات مذهبی و اجرای مراسم دینی به شکل فردی یا جمعی، خصوصی یا عمومی خواهد بود.