به گزارش دیده بان، اولویت دادن به منافع ملی برای آمریکایی‌ها مهم‌ترین مطالبه به‌حساب می‌‌آید. اما ممکن است سیاستمداران منتخب آمریکا واقعا کشورشان را در اولویت قرار ندهند.
در طول تاریخ ۷ دهه‌ای رژیم صهیونیستی دیده شده که دولت‌های آمریکا به جای پایبندی به شعار تبلیغاتی «اول آمریکا»، در واقعیت مسیر «اول اسرائیل» را دنبال کرده و این موضوع بر نیاز‌های داخلی آمریکایی‌ها، مانند مراقبت‌های بهداشتی و مسکن غلبه کرده است.
برای چندین دهه، میلیون‌ها آمریکایی زنگ خطر را درمورد نفوذ زیاد لابی صهیونیستی بر سیاست‌گذاری آمریکا به‌صدا درآورده‌اند. حمایت دو حزبی (هم جمهوری‌خواهان هم دموکرات‌ها) از رژیم صهیونیستی، با ارسال میلیارد‌ها دلار از پول مالیات‌دهندگان آمریکایی در طول دهه‌های گذشته آشکار شده است.
در حالی که اسحاق هرتزوگ، رئیس رژیم صهیونیستی به‌تازگی از کاخ سفید بازدید کرد، جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا در پیامی در رسانه‌های اجتماعی نوشت: تعهد آمریکا به اسرائیل آهنین است.
تامین ملزومات اشغالگری رژیم صهیونیستی ازسوی آمریکا
آمریکا در طول یک سال از آغاز جنگ غزه بیش از ۲۲ میلیارد دلار کمک نظامی به رژیم صهیونیستی ارائه کرده است، درحالی که این بودجه می‌توانست برای مردم خود آمریکا هزینه شود.
برای درک بهتر این موضوع می‌توان نمونه‌هایی ارائه کرد؛ آمریکا در سپتامبر (شهریور/مهر امسال) طوفان هلن را تجربه کرد؛ درپی این طوفان دست‌کم ۲۳۰ نفر جان خود را از دست دادند. دولت بایدن یک میلیارد دلار کمک به افراد و خانواده‌ها برای کمک به پرداخت هزینه تعمیرات مسکن، تعویض اموال شخصی و سایر تلاش‌های بازیابی را تصویب کرد.
به این ترتیب، قربانیان آمریکایی طوفان هلن کمتر از ۵ درصد از آنچه رژیم صهیونیستی تنها در سال گذشته دریافت کرده بود، دریافت کردند؛ حتی ممکن است تا پایان سال ۲۰۲۴ بودجه بیشتری برای ارائه به رزیم صهیونیستی تصویب شود.
میدل‌ایست‌آی نوشت: تلاش‌های ضدصهیونیست‌ها برای تضعیف تسلط گروه‌هایی مانند ای‌پک (AIPAC) بر سیاست‌گذاران آمریکا، از نظر استراتژیک به‌عنوان یهودستیزی دسته‌بندی می‌شوند که برای محکوم کردن و خفه کردن انتقاد از ایدئولوژی صهیونیسم از طریق آمیختن آن با نفرت از مردم یهود طراحی شده است.
استدلال‌های متقابل سیاست‌گذاران و گروه‌های حامی رژیم صهیونیستی ذهن مردم آمریکا را خسته کرده است: «اسرائیل یک متحد استراتژیک است»، «اسرائیل یک دموکراسی در خاورمیانه است» یا حتی «ما در ارزش‌های خود مشترک هستیم». از فاحش‌ترین این ادعا‌ها می‌توان به اینکه «ارتش اسرائیل اخلاقی‌ترین ارتش در جهان است» اشاره کرد.
رژیم صهیونیستی «دموکراسی در خاورمیانه» نیست؛ این رژیمی آپارتاید است که فلسطینی‌ها تحت آن با تبعیض مواجه هستند.
میدل‌ایست‌ای اضافه کرد: علاوه بر این، ارتش اشغالگر اسرائیل «اخلاق‌ترین ارتش جهان» نیست. این افسانه‌ای است که بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، نزدیکانش و بخش‌های بزرگی از جامعه صهیونیستی از لحاظ تاکتیکی برای فریب غرب به‌کار گرفته شده است.
اما تصویر وحشتناکی که با داده‌ها و شواهد ترسیم شده است، پنهان نیست؛ بیش از ۴۴ هزار مرد، زن و کودک فلسطینی تنها در یک سال گذشته به شهادت رسیدند. همچنین گزارش‌های تجاوز و آزار جنسی اسیران فلسطینی؛ کشتار دسته‌جمعی مردان فلسطینی با دستان بسته؛ گور‌های دسته‌جمعی؛ کودکانی که ازسوی تک تیراندازان صهیونیست از ناحیه سر هدف قرار گرفتند.
نسل کشی غزه به‌عنوان لکه‌ای خونین بر دولت بایدن-هریس ظاهر خواهد شد. اما دوره تصدی رئیس‌جمهور منتخب جدید، یعنی دونالد ترامپ می‌تواند حتی بدتر باشد.
تشویق نسل‌کشی و اشغال سرزمین فلسطینی‌ها
دیوید فریدمن، سفیر آمریکا در اراضی اشغالی در دوره نخست دولت ترامپ، در میانجیگری توافق آبراهام (تلاش ناموفق اشغالگران برای دستیابی به صلح مصنوعی با تعداد انگشت‌شماری کشور عربی)، نقش اساسی داشت. آنچه که «معامله قرن» نامیده می‌شد اکنون مایه خنده است. بیش از یک سال نسل‌کشی تاثیر عمیقی بر منطقه داشته و احساسات ضد صهیونیستی اکنون تشدید شده است؛
بنابراین دور دوم ترامپ چگونه خواهد بود؟ می‌دانیم که حزب جمهوری‌خواه (مانند دموکرات‌ها) نسل‌کشی غزه را تشویق می‌کند و در همین حال اشغال سرزمین فلسطینیان را در کرانه باختری اشغالی تسریع می‌بخشد.
گزینه‌های کابینه ترامپ که همگی شدیدا حامی رژیم صهیونیستی هستند، به تشدید حمایت کورکورانه از جنایت‌های جنگی این رژیم و جرم‌انگاری تلاش‌های ضداشغالگری اشاره دارد.
منبع: خبرگزاری میزان
