بمباران مدرسه التابعین در شهر غزه در ۱۰ آگوست (۲۰ مرداد) از سوی رژیم صهیونیستی بیش از ۱۰۰ شهید برجای گذاشت؛ شماری از شهدا کودکانی بودند که در این مدرسه پناه گرفته بودند.
به‌گفته سازمان ملل، این یکی از ۱۷ حمله مرگ‌بار به مدارس در این باریکه بود که ماه گذشته رخ داد.
جنگنده‌های رژیم صهیونیستی روز گذشته نیز مدرسه حلیمه‌السعدیه را در اردوگاه جبالیا بمباران کردند؛ درپی بمباران این مدرسه شماری به شهادت رسیده و مجروح شدند.
فضا‌های آموزشی، که به پناهگاهی برای آوارگان تبدیل شده، به اهدافی برای رژیم صهیونیستی در این جنگ تبدیل شده است.
در حالت عادی، ده‌ها هزار کودک باید آغاز سال تحصیلی جدید را طی این روز‌ها جشن می‌گرفتند؛ در عوض، آن‌ها در کابوس بمباران مدارس زندگی می‌کنند.
کارما نابولسی از دانشگاه آکسفورد اصطلاح مدرسه‌کشی را در جریان حمله رژیم صهیونیستنی به غزه در سال ۲۰۰۸-۲۰۰۹، زمانی که مدارس، وزارت آموزش و پرورش و سایر ساختمان‌های مرتبط با آموزش هدف قرار گرفتند، ابداع کرد.
امروز، ویرانی که بر سیستم آموزشی غزه وارد شده غیرقابل تصور است؛ هزاران دانش‌آموز و صد‌ها معلم در طول ۱۱ ماه گذشته به شهادت رسیده‌اند و صد‌ها مدرسه آسیب دیده یا ویران شده‌اند.
این تخریب عمدی سیستم آموزشی غزه نه‌تنها آینده صد‌ها هزار کودک فلسطینی، بلکه رژیم بشردوستانه بین‌المللی و قطب‌نمای اخلاقی جمعی را نیز تهدید می‌کند.
به‌نظر می‌رسد که جامعه جهانی به آرامی در حال پذیرش اقدام‌های غیرقابل قبول است؛ عادی‌سازی خشونت علیه مدارس نشان‌دهنده بحران عمیق‌تر در ارزش‌های جهانی است، جایی که حمایت از بی‌گناهان دیگر تضمین نمی‌شود و ساختار انسانیت در حال فروپاشی است.
کنوانسیون‌های ژنو و پروتکل‌های الحاقی آن به صراحت بیان می‌کنند که حمله به مدارس یک نقض گسترده بین‌المللی است؛ اما این نقض همچنان ادامه دارد.
براساس داده‌های جمع‌آوری شده از سوی یونیسف، تا ۶ ژوئن (۱۷ خرداد)، ۳۱۸ مدرسه در نوار غزه به‌طور مستقیم هدف قرار گرفتند؛ از آن زمان تاکنون ده‌ها حمله دیگر به مدارس نوار غزه انجام شده است.
الجزیره گزارش کرد که تعهد‌های بین‌المللی در حمایت از کودکان در غزه و سایر مناطق درگیری شکست خورده است؛ در حالی که درخواست‌ها برای اقدام فوری، مانند آتش‌بس و کمک‌های بشردوستانه، ضروری هستند، اما جایگزین اقدام‌های قاطع برای اجرای مفاد حقوق بین‌الملل نیستند.
زمانی که جامعه جهانی نقض قوانین بین‌المللی را طی ماه‌ها و سال‌ها تحمل می‌کند، ادامه نقض عادی می‌شود؛ این پذیرش تدریجی هنجار‌های جهانی را تضعیف می‌کند و اعمالی را که زمانی غیرقابل تصور بود را قابل تحمل می‌کند.
زمانی که هدف قرار دادن مدارس به‌طور فزاینده‌ای قابل قبول می‌شود، خیانت اساسی به اصول اصلی رژیم حقوقی بین‌المللی و حمایت از غیرنظامیان انجان شده است.
بمباران و تخریب بیش از ۷۰ درصد مدارس آنروا در غزه
آژانس آنروا وابسته به سازمان ملل به‌تازگی اعلام کرد که از آغاز جنگ علیه غزه بیش از ۷۰ درصد مدارس این سازمان در این باریکه از سوی ارتش رژیم صهیونیستی بمباران و تخریب شده یا خسارت جدی به آن وارد شده است.
آنروا تاکید کرد که صد‌ها هزار آواره فلسطینی در این مدارس اسکان داده شدند.
دومین سال تحصیلی بدون مدرسه
باتوجه به آغاز جنگ در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ (۱۵ مهر ۱۴۰۲)، امسال دومین سالی خواهد بود که کودکان غزه از آموزش محروم خواهند بود.
کارکنان سازمان‌های بشردوستانه می‌گویند که محرومیت طولانی‌مدت از تحصیل، آسیب‌های بلندمدتی را برای کودکان غزه به‌همراه خواهد داشت.
تس اینگرام، سخنگوی منطقه‌ای یونیسف، آژانس کودکان سازمان ملل، گفت: کودکان کوچک‌تر در رشد شناختی، اجتماعی و عاطفی خود آسیب می‌بینند و کودکان بزرگ‌تر نیز در معرض خطر بیشتری برای کار زودهنگام هستند.
۶۲۵ هزار کودک اهل غزه در سن مدرسه تقریبا تاکنون یک سال تحصیلی را از دست داده‌اند؛ آن‌ها باوجود مذاکرات آتش‌بس بی‌نتیجه مشخص نیست که چه زمانی بتوانند به کلاس‌های درس بازگردند.
منبع: خبرگزاری میزان
