به گزارش دیده بان، بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی زیر سایه حمایت‌های تمام‌عیار متحدان غربی خود و در راس آن‌ها آمریکا در حال گشودن دروازه‌های جنگی بی‌پایان در منطقه غرب آسیا است؛ جنگی که صلح، ثبات و امنیت را نه فقط در منطقه بلکه در سراسر جهان به خطر می‌اندازد و انسانیت و حقوق بشری را برای زمان طولانی با چالش مواجه می‌کند.
رژیم صهیونیستی که جنگ غزه را در اکتبر ۲۰۲۴ (مهر ۱۴۰۲) با امید به حفاظت از خود درپی بالا گرفتن روند رسیدگی قضایی به پرونده‌های فسادش در دادگاه‌های اراضی اشغالی آغاز کرد و تا به امروز که حدود یک سال از آغاز این جنایت آشکار می‌گذرد، ادامه داد، درپی شکست آشکار در دستیابی به اهداف ادعایی در غزه در حال بازکردن در‌های جنگی بی‌پایان در منطقه است.
نتانیاهو زیر فشار اعتراض‌ها و انتقاد‌ها به جنایت مستمر یک‌ساله در غزه و درپی مواجهه با تحرکات کم‌وبیش محاکم بین‌المللی در رابطه با جنایت‌های انجام‌شده ازسوی ارتش و نظامیان این رژیم در بزرگ‌ترین گورستان دسته‌جمعی جهان تلاش کرد با دست زدن به اقدام جنایت‌کارانه دیگری، فضا را برای در امان ماندن خود از انتقاد‌ها آماده کند.
آغاز کارزار جنایت علیه لبنان و البته یمن، همزمان با تشدید حضور نظامیان در کرانه باختری، راه چاره جنایت‌کارانه‌ای بود که نتانیاهو برای هدف یادشده پیدا کرد؛ نتانیاهو با شناختی که از سیاستمداران رژیم تروریستی صهیونیستی داشت، با دست زدن به جنایت‌های ضدبشری و جنگی در لبنان توانست باند جنایت‌کار صهیونیستی را بار دیگر متحد کند.
نتانیاهو پس از اینکه دریافت بی‌توجهی به موضع‌گیری‌های ادعایی واشنگتن درباره جنگ علیه غزه و جریان مستمر نسل‌کشی در این منطقه برایش هزینه‌ای ندارد، اقدام به گشودن جبهه‌های جدیدی از کارزار جنایت خود کرد؛ او به‌خوبی دریافته است که مخالفت‌های جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا با اشغال مجدد رفح، رد توافق آتش‌بس در غزه و حمله به لبنان ژست‌هایی هستند که نادیده گرفتنشان هزینه‌ای برایش نخواهد داشت و سیل ورود تسلیحات آمریکایی به اراضی اشغالی را دچار اختلال نخواهد کرد.
انفعال آمریکا در برابر گسترش جنایت‌های رژیم صهیونیستی، نتانیاهو را تا آنجا گستاخ کرد که هفته گذشته در مقابل مجمع عمومی سازمان ملل سرکشانه اقدام به تهدید کرد؛ این در حالی است که او می‌بایست به دلیل ارتکاب نسل‌کشی یک‌ساله در غزه با بیش از ۴۲ هزار قربانی در موضع ضعف قرار می‌داشت و ملزم به پاسخگویی و پذیرش مسئولیت می‌شد.
امتناع آمریکا از اجرای درخواست‌های جهانی جهت قطع شریان‌های صادرات تسلیحات به اراضی اشغالی برای رژیم صهیونیستی یک معنا دارد: مانعی برای کشتار‌های جاری و آتی برای این رژیم وجود ندارد.
اکنون خلبان‌های جنگنده‌ها و اپراتور‌های هواپیما‌های بدون سرنشین رژیم صهیونیستی می‌دانند که بیش از هر زمان دیگری می‌توانند بدون رعایت اصل تفکیک و تمایز اهداف ادعایی را بمباران کرده و غیرنظامیان را با تمرکز ویژه بر زنان و کودکان به قتل برسانند و تراژدی‌های خون‌بار را در اماکن امن رقم بزنند.
رژیم صهیونیستی برای صرفه‌جویی در زمان جهت ارتکاب جنایت‌های جنگی و ضدبشری خود، ارجاع‌ها به زنجیره فرماندهی را قطع کرده است؛ در چنین شرایطی همه غیرنظامیان در لبنان، غزه و کرانه باختری هدف هستند؛ تابو‌های کشتار کودکان از بین رفته‌اند؛ در این جنایت‌ها خط قرمز و حدومرزی وجود ندارد؛ رژیم صهیونیستی می‌تواند ملتی را با گرسنگی و قحطی بکشد یا از شکنجه و تجاوز علیه اسیران در زندان‌ها استفاده کند؛ و البته در نهایت پیروزی خود را جشن بگیرد!
جامعه بین‌المللی نیز به سکوت مرگ خود در مواجهه با جنایت‌های گسترده رژیم صهیونیستی ادامه می‌دهد.
یک واقعیت کاملا آشکار و تاریخی را نمی‌توان نادیده گرفت: رژیم صهیونیستی به‌ندرت در چنین مواقعی از خود درباره پیامدهای این روند می‌پرسد و تاکنون از تاریخ هفت دهه جنگ و اسراتژی‌های جنایت‌کارانه خود درس نگرفته است؛ تاریخ جعلی، کوتاه و هفت دهه‌ای ترور سیاسی رژیم صهیونیستی که با هدف ایجاد رعب، وحشت و بازدارندگی ایجاد شده است، شامل حتی یک مورد عقب‌نشینی مردم فلسطین و لبنان از حقوق اساسی خود درپی جنایت‌های یادشده و عقب نشستن مقاومت نیست.
رژیم صهیونیستی نمی‌خواهد بپذیرد که قدرت نظامی محدودیت‌هایی دارد و در نهایت باید به جنگ‌های خود و البته اشغال‌گری پایان دهد؛ مسیری که رژیم صهیونیستی با کابینه نتانیاهو طی می‌کند، مسیری برای گشودن در‌های جنگ تا نسل‌های آینده است؛ رژیم صهیونیستی شاید بتواند بخش‌هایی از لبنان را به غزه تبدیل کند، جنوب لبنان و شمال غزه را دوباره اشغال کند، خانه‌ها و زندگی‌های بی شماری را ویران کند، با کل منطقه جنگ ایجاد کند، اما نمی‌تواند منبع اصلی درگیری را که آرمان ملی فلسطین است، نادیده بگیرد.
فلسطین موضوعی است که رژیم صهیونیستی با هر میزان جنگ نمی‌تواند از آن فرار کند و بهای رنج‌های چنددهه‌ای فلسطینی‌ها و لبنانی‌ها در نهایت از سوی ساکنان اراضی اشغالی پرداخت خواهد شد.
رژیم صهیونیستی با کشتار ۴۲ هزار نفر طی یک سال در غزه و هزار نفر در لبنان طی یک هفته، کشتار و جنایت علیه غیرنظامیان را عادی‌سازی می‌کند، اما تصویر ویرانی در غزه و لبنان در حافظه جمعی مردم فلسطین لبنان و منطقه خواهد ماند و جامعه بین‌المللی در آینده نه‌چندان دور اصابت دردناک بومرنگ این سکوت را احساس خواهد کرد.
منبع: خبرگزاری میزان
