پشت پرده جایزه‌های حقوق بشری غرب درباره ایران؛ هاول نمادی از استانداردهای دوگانه

کشور‌های غربی مدعی حقوق بشر به‌عنوان پدرخوانده‌های اصول حقوق بشری، مرز‌های استاندارد‌های دوگانه را در این زمینه جابجا کرده و در سال‌های اخیر به شکلی گسترده دست به ابزارسازی‌های بی‌حاصل زده‌اند.

 به گزارش دیده بان، در حالی که بحران‌های حقوق بشری و بشردوستانه در سراسر جهان در پی بی‌توجهی سازمان‌ها و سازوکار‌های تعیین‌شده جهت رسیدگی به این بحران‌ها و مانع‌تراشی مدعیان حقوق بشر جهت حل‌وفصل بحران‌های یادشده، در مسیر وخامت بیشتر حرکت و نگرانی‌ها از مخاطره‌آمیز شدن شرایط را تشدید می‌کنند، ابزارسازی و سلاح‌سازی اصول، مفاهیم، سازوکار‌ها و تقدیر از حقوق بشر با هدف اعمال فشار بر کشور‌های مستقل افزایش می‌یابند.

جنگ غزه هشت ماهه شد، مرز‌های اروپا و آمریکا بیش از هر زمانی قتلگاه مهاجران و پناهجویان هستند، درگیری‌های نظامی و قحطی متعاقب آن‌ها از آفریقایی‌ها، جمعیت بسیار آسیب‌پذیر و در معرض خطر مرگ ساخته است، اعتراض‌ها در مراکز دانشگاهی غربی با نظامی‌ترین رو‌ش‌ها از طریق مسلح‌ترین پلیس‌های جهان سرکوب می‌شوند، شکنجه‌های قرون وسطایی در زندان‌ها و سایت‌های مخفی آمریکا، رژیم صهیونیستی و بازداشتگاه‌های مهاجرتی کشور‌های اروپایی اعمال می‌شوند، افول انسانیت به روشی معمول در میان کشور‌های مدعی حقوق بشر برای برخورد با آسیب‌پذیرترین افراد در مقوله حقوق بشر تبدیل شده است، ...

در میانه همه بحران‌های موجود حقوق بشری که بخش بزرگی از جمعیت جهان را درگیر خود کرده است، کشور‌های غربی مدعی حقوق بشر درپی اهداف سیاسی، نامشروع و غیرقانونی خود برای استفاده ابزاری از حقوق بشر تلاش می‌کنند.

مهم‌ترین هدفی که غرب نگران مدعی حقوق بشر در حال حاضر از روند یادشده دنبال می‌کند، انحراف توجهات افکار عمومی از جنایت تحت حمایت خود در غزه و متعاقب آن سرکوب اعتراض‌های دانشگاهی است و یکی از اصلی‌ترین کشور‌های هدف این کارزار ایران به‌عنوان یکی از فعال‌ترین کشور‌های جهان برای احقاق حق فلسطینی‌ها است.

کشور‌های غربی مدعی حقوق بشر که درپی سال‌ها اعمال فشار و تحریم‌های متعدد علیه ایران، نتوانسته‌اند به اهداف خود دست یابند، اکنون تلاش دارند با استفاده ابزاری از حقوق بشر فشار‌های خود بر ایران را تشدید کرده و همزمان توجهات افکار عمومی را از موضوع نسل‌کشی فلسطینی‌ها به دست رژیم صهیونیستی در غزه منحرف کنند.

روانه کردن سیل جوایز به‌اصطلاح حقوق بشری به سمت چهره‌های مرتبط با ایران از سوی غربی‌ها یکی از جدیدترین ابزار‌ها برای دست یافتن به هدف موفقیت کارزار‌های بدخواهانه ضد ایرانی است؛ در این چارچوب، در سال‌های اخیر کمتر ماه یا هفته‌ای بدون اهدای جوایز به‌اصطلاح حقوق بشری به افراد مرتبط با ایران گذشته است.

هنوز یک ماه از اهدای جایزه به‌اصطلاح شجاعت شورای حقوق بشر سازمان ملل به اینترنشنال با سابقه آشکار دروغ‌سازی و دروغ‌پراکنی علیه ایران نگذشته است که جایزه بین‌المللی سالانه هاول نام یک فرد دیگر را به ادعای خواننده رپ، در میان سه برنده ۲۰۲۴ خود گذاشت.

جایزه هاول آن‌گونه که در تعریف از آن آمده است، جایزه‌ای تاسیس شده در سال ۲۰۱۲ از سوی بنیاد حقوق بشر مستقر در نیویورک HRF است.

جایزه یادشده در سال ۲۰۱۱ با بودجه سرگئی برین و پیتر پال، موسس‌های گوگل و پی‌پال تامین بودجه شد و در سال‌های پس از تاسیس، برندگانی از کشور‌های چین، عربستان، میانمار، سوریه، کره شمالی، کوبا، ترکیه، روسیه، سودان، اندونزی، ازبکستان، زیمبابوه، بحرین، ونزوئلا، تایلند، مصر و روآندا داشت.

نگاهی به فهرست برندگان جایزه هاول می‌تواند درجه اعتبار، دقت و صداقت سازمان‌دهندگان آن را محک بزند؛ تعدد برندگان از کشور‌های مخالف با تعابیر و تفاسیر حقوق بشری غربی مانند ایران در سال‌های اندک فعالیت این جایزه موضوعی نیست که بتوان به‌سادگی از آن عبور کرد و آن را نتیجه تصادف خواند؛ ضمن اینکه نکته قابل توجه دیگری نیز در بررسی کارنامه جایزه هاول خود را به شکلی طنزگونه نمایان می‌کند: در اروپا و آمریکای مدعی هنر و خلاقیت، هیچ اعتراضی با این عنصر صورت نگرفته تا شایسته بردن جایزه هاول باشد!

نگاه واقع‌گرایانه به نکته یادشده آشکار می‌کند که سازمان‌دهندگان و حامیان مالی جایزه هاول آگاهانه از تقدیر معترضان خلاق در کشور‌های غربی که جمعیت قابل توجهی نیز هستند، خودداری می‌کنند، چراکه به درستی می‌دانند که تقدیر از این اعتراض‌ها به گسترش دامنه آن‌ها منجر می‌شود؛ پس درصدد هستند تا جمعیت به‌اصطلاح خلاق معترض را در کشور‌هایی رصد کنند که پیشتر در فهرست سوءاستفاده با ابزار‌های حقوق قرار داده شده‌اند.

بیشتر بخوانید:سارا حسین؛ بلندگوی غرب برای اتهام‌زنی‌های حقوق بشری درباره ایرانبرندگان نوبل یا عروسک‌های خیمه‌شب‌بازی نمایش‌های ضدایرانی؟

اگر اندک تردیدی درباره اهداف اصلی اهدای جایزه هاول به به اصطلاح رپر ایرانی وجود داشت، درپی موضع‌گیری سریع وزارت خارجه آمریکا به اهدای این‌جایزه رنگ باخت؛ حساب کاربری وزارت خارجه آمریکا در شبکه اجتماعی ایکس درپی اهدای جایزه هاول ۲۰۲۴، ضمن استقبال از اعطای این جایزه مدعی شد که موسیقی فرد مذکور بازتاب صدای میلیون‌ها نفر در ایران است!

پرسش مهمی که حتما از سوی واشنگتن و ابزار‌های دست آن بی پاسخ می‌ماند، اما باید مطرح شود، این است که چرا این کشور و همتایان اروپایی‌اش فعالانه برای سرکوب صدای مردم تحت جنایت غزه که در راهروها، سالن‌ها و محوطه‌های دانشگاه‌های غرب پیچیده است، تلاش می‌کنند؟ چرا باید صدای مردمی که هشت ماه در غزه زیر فشار بی‌سابقه‌ترین جنایت‌ها بوده‌اند، از دم تیغ تعلیق، اخراج و بازداشت رد می‌شود؟ آیا دلیل این رویکرد صرفا خلاقانه نبودن اعتراض‌های یادشده است و در صورت تقویت عنصر خلاقیت شایسته دریافت جایزه هاول خواهند شد؟

تعیین جایزه‌ای برای سرکوب خلاقانه اعتراض‌ها به نقض حقوق بشر حتما می‌تواند فهرست پر و پیمانی از برندگان غربی مدعی حقوق بشر را درپی داشته باشد؛ شاید معترضان غربی به نقض حقوق بشر چندان خلاق نباشند، اما قطعا درخواست کمک روسای دانشگاهی آمریکا از پلیس برای سرکوب اعتراض‌ها در این مراکز از عنصر خلاقیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است که می‌تواند واشنگتن را در کسوت یک برنده بی‌رقیب به جهان معرفی کند.

نیازی به تاکید این واقعیت نیست که تعیین جوایزی مانند جایزه هاول با ادعا‌های حقوق بشری و اعطای آن به افراد و چهره‌هایی، هدف مشخص بالا آوردن برخی از نام‌ها برای تسهیل تامین مالی آن‌ها جهت تشدید دشمنی و عناد با کشور‌های مستقل را دارد؛ نتیجه چنین پروژه‌ای در مورد خاص ایران ایجاد افرادی است که در نهایت در اتاق‌های فکر مدعیان غربی حقوق بشر، برای طراحی و اجرای برنامه‌های ضد ایرانی به‌کار گرفته می‌شوند.

 

منبع: خبرگزاری میزان




انتهای متن/

دوشنبه, 21 خرداد 1403 ساعت 14:27

نظر شما

تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید