به گزارش دیده بان به نقل از روزنامه الشرق قطر، کمپین بین المللی برای آزادی در امارات " ICF UAE" در گزارش خود آورده است: زندان الرزین در فاصله 120 کیلومتری ابوظبی و تحت تدابیر شدید امنیتی قرار دارد. در این زندان، زندانیان سیاسی و فعالان مدنی نظیر ناصر بن غیث از شخصیت‌های دانشگاهی و گروهی از زندانیان پرونده موسوم به "پرونده 94" نگهداری می‌شوند. این پرونده علیه 69 وکیل، حقوقدان و شخصیت دانشگاهی و دانشجویی است که در سال 2011 میلادی در یک بحث سیاسی شرکت کرده و توماری را برای درخواست جهت حقوق و اصلاحات دموکراتیک بیشتر در امارات امضا کردند.
در این گزارش تحت عنوان "زندان الرزین؛ گوانتاناموی امارات" همچنین آمده است: مسئولان زندان بازداشت شدگان و زندانیان سیاسی را به طور روتین با استفاده از انواع شیوه های غیرانسانی از جمله شلاق زدن، استفاده از شوک الکتریکی با کابل برق، کشیدن ناخن و مو و تهدید به تجاوز مورد شکنجه قرار می‌دهند و اینها رفتاری است که همگی مغایر با قوانین بین المللی حقوق بشر است.
این گزارش هشت صفحه‌ای همراه با حوادث مشخص روی داده برای زندانیان سیاسی و فعالان مدنی فاش کرد که نگهبانان زندان الرزین غل و زنجیر به دست و پای زندانیان به مدت زیادی می‌بندند و آنها را وادار می‌کنند که برای مدت طولانی زیر آفتاب بنشینند. زندانبانان همچنین در طول شب با صدای بلند موسیقی پخش می‌کنند تا زندانیان را در داخل سلول‌های خود شکنجه کنند و در این اقدام استثنایی هم برای زندانیان بیمار یا سالخورده قائل نیستند.
این گزارش از جمله به حادثه زمین خوردن و بیهوش شدن محمد الرکن در نوامبر سال 2015 میلادی و ابتلای او به بیماری گوش به خاطر پخش بلند صدای موسیقی در طول شب اشاره کرده است.
* شرایط هولناک
در این گزارش آمده است: زندانیان سیاسی در زندان الرزین در شرایط هولناکی به سرمی‌برند که به نوعی دیگر مجازات به شمار می‌رود، زیرا آنها در زندان‌های تنگ و نامناسب و بدون هرگونه زیرانداز و تهویه یا نوری نگهداری می‌شوند. آنها همچنین از آب سالم بهداشتی برخوردار نیستند و مواد غذایی به آنها داده می‌شود که تاریخ مصرف آنها گذشته است و همین امر سبب بروز تهوع و تاثیر منفی بر سلامت جسمی و ذهنی آنها شده است.
براساس این گزارش، زندانیان همچنین از ملاقات با خانواده‌های خود یا وکلا درخصوص زندانیان سیاسی و فعالان مدنی محروم هستند و "ناصر بن غیث" از شخصیت‌های دانشگاهی امارات از جمله این زندانیان به شمار می‌رود.
در این گزارش آمده است: اجازه اقامه نماز جماعت یا سخنرانی به زندانیان داده نمی‌شود و به عنوان مثال "عمران رضوان" از زندانیان سیاسی وقتی می‌خواست سخنرانی کند؛ به سلول انفرادی برده شد.
این گزارش وضعیت زندانیان سیاسی و نیز خانواده‌های آنها را نگران کننده توصیف کرد و افزود: شرایط زندان الرزین بسیار بد است و قوانین و موازین بین المللی درباره رفتار با زندانیان و نیز قوانین مربوط در خود امارات نیز درباره آنها مراعات نمی‌شود.
گزارش کمپین بین المللی برای آزادی در امارات از مسئولان اماراتی خواسته است تا همه زندانیان سیاسی این زندان ضد انسانی را فوری آزاد و به رفتار غیرانسانی خود علیه زندانیان سیاسی و نقض حقوق آنها پایان دهد و شرایط بازداشت و نگهداری را بهبود بخشد.
این گزارش همچنین خواهان تشکیل یک نهاد مستقل برای تحقیق درباره شکایت در مورد شکنجه و بدرفتاری و اجازه به ناظران بین المللی برای زیر نظر گرفتن وضعیت داخل زندان توسط سازمان‌های بین المللی شد.
کمپین بین المللی برای آزادی در امارات همچنین از امارات خواست تا پروتکل‌های توافقنامه مبارزه با شکنجه را امضا و تایید کند.در این گزارش آمده است: شمار زیادی از زندانیان سیاسی سابق در زندان الرزین نگهداری شده‌اند و در معرض رفتار غیرانسانی قرار داشته‌اند که از جمله آنها دکتر هادف راشد عبدالله ناصر العویس، دکتر ابراهیم اسماعیل محمد الیاسی، دکتر سیف محمد العجله، عبدالرحمن الحدیدی" وعلی محمد بن حجر الشحی هستند./تسنیم
