به گزارش دیده بان، «مسیح علینژاد»، اپوزیسیون کاسبی که در کنفرانس‌ها و همایش‌های بین‌المللی تریبون می‌گیرد و پشت آن فریاد می‌زند که «به ایران رحم نکنید»!؛ کسی که به هر بهانه و در هر فرصتی خواهان تحریم و انزوای کشورمان می‌شود و معاش و کیفیت زندگی مردم را نشانه می‌گیرد، این بار با دزدی از اموال مردم، وطن فروشی خویش را اثبات کرده است.
پس از آن که علی نژاد در روندی مخدوش و ادعایی دروغین، پرونده‌ای علیه ایران در دادگاه فدرال تشکیل داد، این دادگاه به نفع او رأی داد و مبلغ ۳ میلیون و ۳۲۵ هزار دلار از اموال ایران به دلایلی واهی و بر مبنایی موهوم تحت عنوان غرامت به وی پرداخت کرد. این رقم چیزی معادل ۱۷۰ میلیارد تومان است.
البته این اولین بار نیست که علینژاد از طریق ساختن چهره‌ای سیاسی برای خود به عنوان اپوزیسیون جمهوری اسلامی کیسه دوخته است. پیش از این نیز تأمین او از سوی سازمان و نهادی تأمین مالی خبر ساز شده بود. خبرها حاکی از آن است که از سال ۲۰۱۵ تاکنون رقمی حدود ۶۳۰ هزار دلار مستقیماً از بودجه آمریکا به وی پرداخت کرده است.
وب‌سایت www.insidegov.com که اکنون از دسترس خارج شده بهمن سال ۱۳۹۶ اسنادی منتشر کرد که نشان می‌داد مسیح علینژاد بین سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۸ سه قرارداد با «شورای مدیران خبررسانی» (مشهور به BBG) وابسته به دولت آمریکا منعقد کرده است.
همچنین بنا بر اطلاعات موجود در این سایت، علینژاد از سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۳ در مجموع ۷۲۷ هزار و ۴۱۰ دلار از دولت آمریکا دریافت کرده است. این مبالغ در قالب قراردادهای آژانس رسانه‌های جهانی دولت فدرال آمریکا به حساب شخصی وی واریز شده است و حقوق کارمندی او نیست.
در این گزارش آمده بود که ثروت خالص علینژاد حدود ۵ میلیون دلار است. او در محله «بروکلین» صاحب خانه‌ای با تمام امکانات است که سال ۲۰۱۸ یعنی ۵ سال پیش نزدیک به یک میلیون و هفتصد هزار دلار قیمت‌گذاری شده بود.
نکته جالب توجه آن است که امروز علینژاد به واسطه حکم دادگاه فدرال و از اموال ملت ایران، ثروت خود را بیش از ۶۰ درصد افزایش داده و به اندازه نیمی از آنچه در تمام عمر خود اندوخته، یک شبه و از طریق بازی‌های سیاسی و دوستی با دشمنان کشورش به جیب زده است.
البته امروز علینژاد چهره‌ای است که در هیچ ایدئولوژی جای نمی‌گیرد. تکلیفش با خودش معلوم نیست و تنها شبیه به ارتش مجازی است که حتی رسانه‌های فارسی زبان نیز وی را بایکوت کرده‌اند.
علاوه بر اینها در جریان اغتشاشات اخیر، گروهی موسوم به «عدل علی» که خود را به عنوان گروهی آزادی‌خواه معرفی می‌کنند، در اولین عملیات خود اسنادی از گروهک تجزیه‌طلب کومله، در دومین عملیات، اطلاعاتی از رضا پهلوی را افشا کرد و در سومین اقدام خود به سراغ مسیح علینژاد رفته و اسنادی را منتشر کردند که جزئیات آن قابل تأمل است.
در این اسناد آمده است، مسیح علینژاد برای توسعه کمپین چهارشنبه‌های سفید خود در ۲۶ فوریه ۲۰۱۹ به «کارل گرشمن»، رئیس موقوفه ملی دموکراسی (ند) و «جفری انگلند»، قائم‌مقام مدیر منطقه‌ای برنامه‌های غرب آسیا و شمال آفریقا در مؤسسه ملی دموکراتیک (ان‌دی‌آی) ایمیل می‌زند تا از آنها برای کمپینش درآمدزایی کند. این پیام با پاسخ مثبت مواجه می‌شود و قرار بر جلسه حضوری برای این حمایت مالی گذاشته می‌شود.
مطالب استخراج شده از ایمیل مسیح علینژاد نشان می‌دهد برخی پیام‌های تبادل‌شده میان افراد حاضر در پروژه‌های ضد ایرانی به اعضای مجموعه‌هایی مانند «شورای آتلانتیک» و «خبرنگاران بدون مرز» نیز تعلق دارند؛ موضوعی که حکایت از حضور این سازمان‌ها در اتاق عملیات رسانه‌ای علیه ایران دارد. از نکات قابل‌توجه این است که این مجموعه‌ها تا پیش از این مدعی رویکرد حرفه‌ای و مستقل در مواجهه با پدیده‌های مختلف بوده‌اند.
پایگاه «Responsible Statecraft» در گزارشی به تاریخ ۶ ژانویه ۲۰۲۰ تصریح کرد که مسیح علینژاد بین ماه مه ۲۰۱۵ تا ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۹ (که مربوط به آخرین قرارداد اوست) بیش از ۳۰۵ هزار دلار از «صدای آمریکا» دریافت کرده این رسانه با اشاره به پاکسازی‌های دوران ترامپ در VOA یادآوری کرده که این رسانه بیش از پیش به «بلندگوی» دولت ترامپ و دستگاه پروپاگاندای او برای پیشبرد براندازی در ایران تبدیل شده است.
حتی «سالومه» خبرنگار «منوتو» نیز پیش از این از دلالی مسیح علینژاد پرده برداشته و خبر داده بود که او برای یک فایل صوتی، خواهان مبلغی معادل ۱۰ هزار پوند شده بود.
اخبار فوق حاکی از آن است که علینژاد بر خلاف شعارهایی که پشت تریبون می‌دهد و متن‌هایی که مقابل دوربین می‌خواند، نه تنها به فکر حقوق مردان و زنان ایرانی نیست بلکه صرفاً منافع مالی و اقتصادی خود را دنبال می‌کند. حتی اگر به قیمت آن باشد که به وضوح دست خود را در جیب ملت فرو کند.
البته وطن فروشی یکی از شغل‌های برخی ایرانیان مقیم غرب است که موجب شکل گیری اپوزیسیون بی ریشه و بدون عقبه فکری در آمریکا و برخی از کشورهای اروپایی شده است که این افراد برای کسب منافع مالی، علاقه‌مند به مخالفت با جمهوری اسلامی هستند. به‌طوری که برای آن پول و حقوق ماهیانه دریافت کرده، قراردادهای سالیانه با رسانه‌ها منعقد می‌کنند و در نهایت از این مخالفت انتفاع مالی می‌برند و مسیح علینژاد از این دست اپوزیسیون است.
البته ورود کارشناسی و حقوقی به این اقدام دادگاه فدرال ضروری به نظر می‌رسد؛ اینکه یک کشور ثانویه، درباره موضوعی داخلی در ایران پرونده تشکیل دهد، بدون حضور نماینده‌ای از ایران آن را قضاوت کند، بدون توجیه و مبنای روشن قضائی حکم پرداخت غرامت بدهد و خودمختار آن حکم را از طریق اموال ملت ایران پرداخت کند، محل سوال بزرگی است. چنین اقدامی از سوی آمریکا مصداق روشن «بخشیدن از کیسه خلیفه» است، آن هم به بخشیدن به دشمنانش!
منبع:خبرگزاری مشرق
