سیاست

یحیی سنوار از جمله مبارزان آشتی ناپذیر و سرسخت فلسطینی بود که تا آخر در مسیری که به آن اعتقاد داشت، به طور راسخ گام برداشت و جان خود را نیز در آن راه خرج کرد.

فلسطینی شجاع و با ایمان برایش فرق نمی کند که چوب در دستش است یا سنگ یا اسلحه و موشک؛ او متوقف نمی شود؛ با هر آنچه که در دستش دارد، با تک تک سلول ها و نفس های خود، مقاومت می کند و به دنبال نابودی صهیونیست هاست. شهید سنوار این را به همه نشان داد.

روزنامه رای الیوم نوشت: صهیونیست‌ها با تصویری که از آخرین لحظات شهادت «یحیی سنوار» رئیس دفتر سیاسی حماس منتشر کردند، مرتکب اشتباه محاسباتی شدند، آنها متوجه تاثیر این صحنه بر جهان عرب و اسلام نبودند.

«عبدالباری عطوان» تحلیلگر جهان عرب با اشاره به اوضاع اسف بار نوار غزه به ویژه شمال آن و تداوم نسل کشی رژیم صهیونیستی در این منطقه گفت: اشغالگران منازل فلسطینیان را مین گذاری و پس از قرار دادن بشکه های انفجاری در خیابان، آنها را از راه دور منفجر می کنند.

رسانه‌های عبری گزارش دادند در پی انفجار پهپاد در شهر قیساریه و محل اقامت نتانیاهو، تعدادی زخمی شده‌اند.

شبکه الجزیره در مطلبی نوشت: شهادت یحیی سنوار به‌عنوان یک شخصیت کلیدی ضدصهیونیست، مقاومت را بیش ازپیش افزایش داده و در عین‌حال شکوفایی تشکیلات غرق در خون اسرائیل را در پی ندارد.

«فارن پالسی» در تحلیلی با اشاره به شهادت «یحیی سنوار» رئیس دفتر سیاسی حماس، تاکید کرد: عملکرد گروه‌های ضداسرائیلی در خاورمیانه گواه این است که کشته شدن رهبران جبهه مقاومت، نسلی سخت‌تر و مقاوم‌تر ایجاد می‌کند.

تصویری که ریزپرنده رژیم صهیونیستی از شهید یحیی سنوار به تمام دنیا مخابره کرد نه بالا رفتن دست به نشانه تسلیم که بالا آوردن سلاح جهاد در آخرین لحظات زندگی بود.

صحنه‌های مربوط به آخرین لحظات شهادت یحیی سنوار و درحالی که با پوشش یک رزمنده ساده و تا آخرین قطره خونش جنگید، خط بطلانی بر همه اتهامات دروغین رژیم اشغالگر علیه او بود و رؤیای نتانیاهو را که تصور می‌کرد سنوار را از تونل‌ها دستگیر می‌کند، بر باد داد.

برای مدت‌ها غرب در توجیه روند صلح مورد ادعای خود در غرب آسیا میان جامعه جعلی صهیونیست‌ها که از بدو تشکیل خود به شکلی انکوباتوری با حمایت آشکار و نهان غرب و دررأس آنها آمریکا و انگلیس به حیات جنایتکارانه‌‌اش ادامه داده، این‌طور القا کرده است که این جامعه به ظاهر آرمانی و بهتر است بگوییم در اساس آرماگدونی شکاف‌های بنیادینی دارد؛ شکاف میان عملگرایان کمتر متعصب طرفدار ادعای تشکیل دو دولت فلسطینی- یهودی و افراطیونی که کاملا مخالف تشکیل دولت فلسطینی هستند.